نمی توان گفت که استفاده از کاندوم بهترین گزینه است اما می توان گفت که کاندوم تنها راه مطمئن است. استفاده از کاندوم می‌تواند به حداقل رساندن ریسک ابتلا به بیماری‌های تناسلی و انتقال آنها به دیگران کمک کند، اما نمی‌تواند به صورت کامل از این بیماری‌ها جلوگیری کند
استفاده از کاندوم می‌تواند باعث کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌هایی مانند هرپس گندیده، سیفیلیس، کلامیدیا، گنوره، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، و HIV شود. با این حال، کاندوم نمی‌تواند از بیماری‌هایی مانند هپاتیت B و C که از طریق خون، مایعات و ترشحات بدن، و برخی محصولات پزشکی انتقال پیدا می‌کنند، جلوگیری کند.


بیشتر بخوانید: انواع بیماری های مقاربنتی و علائم آن ها


بارداری و بیماری های مقاربتی؟
بارداری یک دوره حساس در زندگی یک زن است و افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های آمیزشی می‌تواند برای مادر و نوزادش خطرناک باشد. برخی از بیماری‌های آمیزشی می‌توانند از مادر به نوزاد منتقل شوند.بیماری‌های آمیزشی می‌توانند از طریق خون، مایعات و ترشحات بدن منتقل شوند. در زیر به برخی از بیماری‌های آمیزشی که ممکن است در طول بارداری مشکلاتی را ایجاد کنند، اشاره شده است:

سیفیلیس: سیفلیس یک بیماری ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم است و می‌تواند به نوزاد از طریق خون مادر منتقل شود. در صورت عدم درمان، سیفلیس می‌تواند باعث مشکلات جدی در نوزاد شود.[*]هپاتیت B و C: هپاتیت B و C از طریق خون و مایعات بدن منتقل می‌شوند. در صورت بارداری، ممکن است نوزاد نیز به این بیماری‌ها مبتلا شود.[*]HIV: HIV از طریق خون و مایعات بدن منتقل می‌شود. در صورت بارداری، ممکن است نوزاد نیز به HIV مبتلا شود.[*]عفونت ادراری: عفونت ادراری می‌تواند در طول بارداری به سرعت پیشرفت کند و باعث مشکلاتی پیش از زایمان و نارسایی کلیه شود.[*]عفونت هرپس: هرپس از طریق تماس جنسی یا از مادر به نوزاد منتقل می‌شود. در صورتی که بارداری در هنگام ابتلا به هرپس رخ دهد، ممکن است نوزاد نیز به این بیماری مبتلا شود.تمامی این بیماری ها ممکن است در بارداری به نوزاد نیز منتقل شوند به همین دلیل انجام تست های بیماری های آمیزشی، پیش از بارداری( حتی در صورتی که مادر بدون علامت می باشد) اهمیت زیادی دارد. در صورتی که در دوران بارداری متوجه ابتلا به هریک از این بیماری های آمیزشی شدید، برای به حداقل رساندن احتمال انتقال عفونت به نوزاد، انجام زایمان سزارین توصیه می شود.

نکات مهم در مورد بیماری های مقاربتی
این قسمت از مطلب برگرفته از سایت partoclinic.com

1. بسیاری از این بیماری های مقاربتی از راه دهان هم امکان انتقال دارند البته به جز HIV. بنابراین بهتر است که اگر رابطه جنسی دهانی هم برقرار می کنید از کاندوم استفاده شود.[*]بسیاری از این بیماری ها می تواند از مادر باردار به جنین منتقل شود مثل سیفلیس یا زگیل تناسلی در صورت انجام زایمان طبیعی. پس انجام تست های غربالگری را در این دوران جدی بگیرید و به نوزاد خود آسیب وارد نکنید.[*]در مورد درمان بیماری های مقاربتی باید بدانید که درمان با استفاده از آنتی بیوتیک، عمل و یا جراحی می باشد که در این موارد هم اثراتی که بیماری بر بدن داشته از بین نمی رود و در مواردی مثل زگیل تناسلی یا ایدز هم هنوز هیچ راه درمانی وجود ندارد.[*]راه های تشخیص این بیماری ها معمولاً از طریق نمونه ادرار، معاینه فیزیکی، سواب مایعات بدن، آزمایش خون و … می باشد اما با توجه به این که بسیاری از این بیماری ها ممکن است بدون علامت باشند بهتر است پیشگیری های لازم را انجام دهید.اگر از نظر جنسی فعال هستید لازم است بدانید که در خطر ابتلا به بیماری یا عفونت جنسی هستید و باید موارد زیر را رعایت نمایید:


2. پیش از برقراری رابطه جنسی از سلامت جنسی خود و شریک تان مطمئن شوید و اگر سابقه ابتلا به یک بیماری مقاربتی را در گذشته داشته اید احتمال اینکه به یک بیماری دیگر مبتلا شوید بیشتر است.[*]قبل از آغاز فعالیت های جنسی خود واکسن HPV و هپاتیت B را دریافت کنید.[*]قبل و بعد از هر رابطه آزمایش های لازم را انجام دهید و از شریک خود بخواهید او هم این کار را انجام دهد.[*]کاندوم یکی از بهترین راه های پیشگیری از این بیماری ها می باشد و از آن به درستی استفاده کنید.[*]روابط جنسی متعدد نداشته باشید و بهتر است با یک فرد مطمئن و سالم در یک رابطه طولانی مدت بمانید.[*]اگر مواد مخدر استفاده می کنید هرگز از سوزن مشترک برای تزریق استفاده نکنید. بسیاری از این بیماری ها مثل ایدز، هپاتیت B و هپاتیت C از این راه قابل انتقال هستند.


منبع